انکار سنجی حاوی درد و تکنیک ها و تکنیک های غیر تهاجمی است که توانایی افراد در شنیدن صداهای مختلف را اندازه گیری می کند. به معنای دیگر ، عملکرد مکانیسم شنوایی ارزیابی می شود. همانطور که می دانیم ، سیستم شنوایی انسان دارای سه قسمت مختلف از گوش بیرونی ، گوش میانی و گوش داخلی است. با استفاده از تست های مختلف شنوایی ، ابتدا وضعیت شنوایی شخص مورد بررسی قرار می گیرد و وضعیت شنوایی شخص عمیق تر می شود و مشکلات عمیق تر می شود و نظارت لازم برای تعیین اینکه اختلال موجود به سیستم شنوایی بستگی دارد ، انجام می شود. سرانجام ، پزشک مطابق با درمان شروع به درمان می کند. در این مقاله ، ما در مورد این روند اطلاعات بیشتری کسب خواهیم کرد.
به عنوان یک قاعده ، شنوایی توسط دستگاهی به نام Audiometer یا Audiometr انجام می شود. شنوایی شناس یا سایر پرسنل واجد شرایط برای تعیین آستانه شنوایی و تعیین میزان کاهش شنوایی از تکنیک های تست شنوایی ویژه استفاده می کنند. بسته به نتایج این آزمایش ، پزشک ممکن است درمان مناسب یا استفاده از سمعک را تجویز کند. در طول آزمایش ، هدفون در گوش قرار می گیرد و با تن های مختلف فرکانس در سطوح مختلف با گوش بیمار داده می شود. هر بار یکی از گوش ها آزمایش می شود. آستانه شنوایی منطقه ای است که محرک فقط قابل شنیدن است. صدای صداها توسط واحد DB اندازه گیری می شود. پچ آهسته بین حدود 20 دسی بل و 80 تا 120 دسی بل سر و صدا خواهد بود.
تست مخاطب چه چیزی را نشان می دهد؟
افراد ممکن است کم شنوایی کمی عمیق داشته باشند یا شنوایی طبیعی داشته باشند. میزان شنوایی هر گوش توسط فرکانس صدا که می توانیم بشنویم تعیین می شود. نتایج شنوایی معمولاً پنج دسته در نظر گرفته می شود: