چگونه علت وصل نشدن واتس اپ را حل کنیم

به‌روزرسانی جدید واتس‌اپ از امروز، ۱ فوریه ۲۰۲۰، دسترسی میلیون‌ها کاربر را که از دستگاه‌های اندروید و آیفون قدیمی استفاده می‌کنند، پایان می‌دهد.

واتس‌اپ در ماه اکتبر اعلام کرد که آیفون‌هایی که دارای iOS 8 یا بالاتر هستند، یعنی آیفون 4 یا بالاتر، تحت تأثیر به‌روزرسانی جدید قرار خواهند گرفت.

با این حال، دستگاه هایی مانند آیفون 4 اس، آیفون 5 و تمامی مدل های سری آیفون 6 همچنان قابلیت پشتیبانی از واتس اپ را دارند. علاوه بر این، تلفن‌هایی که دارای سیستم‌عامل Android Gingerbread 2.3.7 یا نسخه‌های قبلی هستند، از امروز با انتشار به‌روزرسانی جدید، دیگر نمی‌توانند از WhatsApp استفاده کنند. این مشکل در اواخر سال 2019 دسترسی بسیاری از کاربران را در دستگاه های مختلف از جمله ویندوز فون به واتس اپ مسدود کرد.

واتس‌اپ می‌گوید که این تغییرات برای اهداف امنیتی است، زیرا به‌روزرسانی برای مسدود کردن افرادی که از نسخه‌های قدیمی‌تر اندروید یا iOS استفاده می‌کنند برای اطمینان از ایمنی کاربرانش ضروری است.
برای دانلود برنامه اندروید و بروزرسانی واتساپ کلیک کنید.

نحوه رفع سفیدی صفحه یا لود نشدن صفحه واتس اپ در ویندوز:

در این ویدیو می آموزیم که اگر از صفحه واتس اپ بازدید کردید و صفحه خالی بود یا بار نشد، چه کاری باید انجام دهید.

با آپدیت جدید واتس اپ، دستگاه های متعلق به رده بالا یا قدیمی دیگر دیگر نمی توانند از این برنامه استفاده کنند واتس اپ در یک پست وبلاگی اعلام کرد: از آنجایی که اپلیکیشن ما برای سیستم عامل های قدیمی توسعه نیافته است، برخی از ویژگی ها از جمله امنیت در اختیار آنها قرار گرفته است. ویژگی ها، ممکن است شکست بخورید. در نتیجه به کاربران توصیه می شود از آخرین نسخه اندروید یا iOS استفاده کنند.

برای رفع مشکل کار نکردن واتس اپ در کامپیوتر و موبایل

در قسمت بالا اشاره کردیم که چرا واتس اپ در این چند روز از کار افتاده است و رفع مشکل واتس اپ چقدر زمان می برد.

اما در ادامه این بخش، در صورت مواجهه با مشکل کار نکردن واتس اپ، راه های رفع آن را بررسی خواهیم کرد.

1. چرا واتس اپ روی لپ تاپ باز نمی شود؟

متأسفانه اخیراً مخابرات پیام رسان واتس اپ را فیلتر کرده است، به همین دلیل است که برای ورود به این برنامه باید از یک تغییر دهنده IP در دستگاه خود استفاده کنید.

2. برای حل مشکل WhatsApp هر روز صفحات اخبار را بررسی کنید

اگر متوجه شده اید، سایت های خبری منابع اصلی اخبار موثق هستند که در صورت وقوع اتفاقی به سرعت به شما اطلاع می دهند. به همین دلیل وقتی واتس اپ با مشکل مواجه می شود، سایت های خبری مختلف به سرعت موضوع را پوشش می دهند و اطلاعات دقیقی را در اختیار شما قرار می دهند.

به همین دلیل، یکی از ساده‌ترین راه‌حل‌ها برای تأیید قطعی یا نبودن واتس‌اپ مراجعه به سایت‌های خبری فناوری است. خوشبختانه در سایت اصلی Computer Help یا Computer Help در مواقعی که رویدادهای مهمی در این زمینه رخ می دهد، می توانید اخبار صحیح را از این دو منبع دنبال کنید.

3. اتصال اینترنت خود را بررسی کنید تا مشکل وصل نشدن واتس اپ حل شود

راه حل دوم هنگامی که واتس اپ وصل نمی شود این است که اینترنت دستگاه خود را بررسی کنید. گاهی اوقات ممکن است اینترنت شما آنلاین باشد، اما واتس اپ قطع است یا هیچ داده ای دریافت نمی کند.

در این حالت بهترین کار اتصال به اینترنت است. برای انجام این کار، به مرورگر گوشی یا رایانه خود بروید و عبارتی مانند "پشتیبانی کامپیوتر" را جستجو کنید، اگر صفحه جستجو نتایج گوگل را نشان می دهد، مطمئن هستید که مشکل از اینترنت نیست، اما اگر وجود ندارد. نتیجه، به این معنی است که شما با اینترنت مشکل دارید.

بهترین راه برای حل این مشکل این است که اینترنت دستگاه خود را خاموش کنید. اگر از مودم اینترنتی استفاده می کنید، علاوه بر راه اندازی مجدد وای فای، بهتر است مودم را خاموش و دوباره روشن کنید تا مطمئن شوید همه چیز به درستی کار می کند.

4. برای حل مشکل قطع اتصال WhatsApp; آن را به روز کنید.

در بسیاری از موارد، دلیل قطع ارتباط واتس اپ این است که نسخه ای که استفاده می کنید بسیار قدیمی است و دیگر توسط متا پشتیبانی نمی شود.

از این رو، می توانید مشکل خرابی واتس اپ را با یک به روز رسانی ساده به آخرین نسخه حل کنید. جالب اینجاست که واتس اپ کاربران را مجبور به استفاده از آخرین نسخه این اپلیکیشن می کند زیرا بسیاری از مشکلات امنیتی آن با هر آپدیت برطرف می شود و اگر نسخه قدیمی داشته باشید می توانید هکر شوید.

نحوه بازنویسی محتوا و تکنیک های آن

اگر می خواهید وب سایت شما در گوگل یا سایر موتورهای جستجو رتبه بالایی داشته باشد، باید تولید محتوا را جدی بگیرید. پس از همه، "محتوا پادشاه است" و هر چه مقالات و محتوای بهتری در سایت خود داشته باشید، تعامل بیشتری خواهید داشت. اما یک مشکل جدی وجود دارد! نوشتن و تولید محتوا از ابتدا نیاز به ایده ها و زمان زیادی دارد. اینجاست که بازنویسی محتوا مفید است.

بازنویسی محتوا یکی از ساده ترین و رایگان ترین راه ها برای بهینه سازی وب سایت شما برای موتورهای جستجو است. این کار معمولا به دو صورت انجام می شود:

زمانی که می خواهیم محتوایی بنویسیم که نمی دانیم و زمانی که می خواهیم محتوای قدیمی را در وب سایت خود تغییر داده و به روز کنیم.

بازنویسی محتوا چیست و چه روش هایی دارد؟

بازنویسی محتوا در واقع به معنای گرفتن محتوای منتشر شده قدیمی و تبدیل آن به محتوای خوب و غنی و البته به روز رسانی برای انتشار مجدد به عنوان یک پست وبلاگ جدید است. شما همیشه به دنبال مطالب و موضوعات جدید نخواهید بود. گاهی اوقات می توانید با لمس محتوای قدیمی و پاک کردن خاک از روی آن، محتوای جدیدی ایجاد کنید.

در بازنویسی مطالب نیز باید نکاتی را رعایت کرد تا مطالب مشابه قبلی نباشد. باید بدانید که با ایجاد محتوای مشابه بیشتر، انگیزه مثبتی به گوگل ارسال نمی کنید. بازنویسی محتوا نیز دارای اصولی است که باید هنگام انجام آن رعایت کنید. در اینجا چند راه برای انتشار محتوای قدیمی خود به روش صحیح آورده شده است.

محتوای قدیمی را به عکس تبدیل کنید

اینفوگرافیک یکی از بهترین گزینه ها برای تبدیل محتوای قدیمی به تصویر است. با استفاده از اینفوگرافیک می توانید تمام مفاهیمی را که در محتوای خود به کار می برید در یک تصویر خلاصه کرده و به مخاطبان خود ارائه دهید. اگر در طراحی اینفوگرافیک حرفه ای نیستید، سایت ها و برنامه هایی وجود دارند که می توانند این کار را آسان کنند. اینفوگرافیک نیز نوعی از محتوای عکس است که بسیار پرطرفدار است و می توانید با تبدیل آن به محتوای قدیمی جان تازه ای ببخشید.

محتوای قدیمی را به دوره های آموزشی رایگان تبدیل کنید

یکی از رایج ترین و بهترین راه ها برای جذب بازدیدکنندگان وب سایت و دریافت ایمیل و شماره تلفن از کاربران، دوره های آموزشی رایگان است. این دوره ها همچنین به هدایت کاربر به دوره های پولی یا محصولاتی که ارائه می دهید کمک می کند.

برای جمع آوری ایمیل یا شماره تلفن، محتوای قدیمی را به مجموعه تبدیل کنید

برخی از مخاطبان به دنبال محتوای جامع و جامع برای پاسخ به سوالات خود در مورد یک موضوع هستند. با جمع آوری مطالب قدیمی که در مورد موضوعی نوشته اید، مجموعه ای ایجاد کنید و شماره تلفن و ایمیل کاربران را دریافت کنید. دریافت ایمیل یا شماره تلفن مخاطبان هدف بسیار مفید است و به شما کمک زیادی خواهد کرد. با این کار محتوای جامع مورد نظر مخاطب را در اختیار مخاطب قرار می دهید و به هدف خود یعنی دریافت بینش از کاربران دست خواهید یافت.

محتوای قدیمی را به پادکست تبدیل کنید

پادکست ها و فایل های صوتی یکی از انواع مطالبی هستند که اخیراً بسیار محبوب شده اند و تمایل مردم به گوش دادن به آنها افزایش یافته است. پس کافی است از محتوای قدیمی خود محتوای مفید و جالب را بردارید و به پادکست تبدیل کنید و در پلتفرم های انتشار پادکست منتشر کنید. این به افزایش آگاهی از برند شما و جذب بینندگان طرفدار پادکست کمک می کند.

محتوای قدیمی را به کتاب الکترونیکی تبدیل کنید

نوشتن کتاب الکترونیکی کاری زمان بر و دشوار است بسیاری از کاربران نیز علاقه مند به مطالعه کتاب های الکترونیکی به جای کتاب های فیزیکی هستند با استفاده از محتوای قدیمی و افزودن آن می توانید روند تولید کتاب الکترونیکی را سرعت بخشیده و در زمان کمتری یک کتاب الکترونیکی ارزشمند تولید کنید. یکی دیگر از مزایایی که کتاب های الکترونیکی به شما می دهند این است که می توانید شماره تلفن و ایمیل با آنها داشته باشید

محتوای قدیمی را به ویدیو تبدیل کنید

ویدئو در حال حاضر جذاب ترین نوع محتوا برای مخاطبان است. با پلتفرم هایی مانند یوتیوب و آپارات، به راحتی می توانید مخاطبان خود را جذب کنید. محتوای قدیمی سایت خود را پیدا کنید و شروع به ضبط ویدیو در مورد آن کنید. حتی می‌توانید محتوای ویدیوی خود را به صورت موشن گرافیک یا انیمیشن منتشر کنید تا جذاب‌تر شود. جدا از این موارد، وقتی ویدیوی خود را در یوتیوب منتشر می کنید، می توانید از این طریق به کسب درآمد فکر کنید. اگر محتوا را پادشاه بدانیم، محتوای ویدیویی تاج سر شاه است. بنابراین، استفاده از آن را نباید نادیده گرفت.

تشنج چیست؟ علائم و درمان آن

تشنج یا Seizures یک پدیده عصبی پیچیده است که می‌تواند در هر سن، جنس و پیش‌زمینه‌ای بروز کند. دوره‌های حملات شامل فعالیت الکتریکی غیرطبیعی در مغز می‌شود و طیف وسیعی از علائم را ایجاد می‌کند که از یک فرد به فرد دیگر متفاوت است. در این مقاله، ما اطلاعات بسیار کامل و جامعی را درباره تشنج در اختیار شما قرار می‌دهیم و سعی می‌کنیم تمام جنبه‌های این عارضه پیچیده را بررسی کنیم. این مطلب جنبه آموزشی و اطلاع رسانی دارد، در صورت مشکل به دکتر مغز و اعصاب مراجعه کنید.

تشنج چیست؟

تشنج یک موج ناگهانی و کنترل‌نشده فعالیت الکتریکی در مغز است که منجر به اختلال موقتی در عملکرد طبیعی مغز می‌شود. این تخلیه الکتریکی غیرطبیعی می‌تواند منجر به علائم مختلفی شود؛ از تغییر هوشیاری و رفتارهای غیرعادی گرفته تا لرزش و اسپاسم عضلانی. حملات ممکن است یک‌بار اتفاق بیفتد، اما اگر دوباره تکرار شود، ممکن است فرد، مبتلا به صرع (یک اختلال عصبی مزمن که با تشنج‌های مکرر مشخص می‌شود) تشخیص داده شود.

علل تشنج

درک علل حملات برای تشخیص دقیق و مدیریت موثر آن بسیار مهم است. تشنج می‌تواند توسط عوامل مختلفی ایجاد شود و شناسایی علت زمینه‌ای برای ارائه درمان مناسب ضروری است. در این‌جا برخی از دلایل رایج این اختلال را بررسی می‌کنیم.

صرع (Epilepsy)

صرع علت اصلی تشنج‌های مکرر است. این عارضه یک اختلال عصبی مزمن است که با عدم‌تعادل در فعالیت الکتریکی مغز مشخص می‌شود. اگرچه علت دقیق صرع اغلب ناشناخته است، اما می‌تواند تحت‌تأثیر عوامل ژنتیکی، آسیب‌های مغزی یا ناهنجاری در ساختار مغز قرار گیرد.

آسیب‌های مغزی (Brain Injuries)

صدمات تروماتیک مغزی ناشی از تصادف، افتادن یا سایر اشکال ضربه به سر می‌تواند خطر Seizures را افزایش دهد. تأثیر ضربه بر ساختار یا عملکرد مغز ممکن است منجر به تخلیه الکتریکی غیرطبیعی شود و Seizures را ایجاد کند.

عفونت (Infections)

عفونت‌هایی که بر مغز تأثیر می‌گذارند، مانند مننژیت یا آنسفالیت، می‌توانند باعث حملات شوند. التهاب ناشی از این عفونت‌ها می‌تواند فعالیت طبیعی مغز را مختل کند.

اختلالات متابولیک (Metabolic Disorders)

برخی از اختلالات متابولیک، مانند هیپوگلیسمی یا عدم‌تعادل در الکترولیت‌ها، می‌توانند باعث تشنج شوند. نوسانات سطح قند خون یا الکترولیت‌های ضروری مانند سدیم و کلسیم می‌تواند بر ثبات الکتریکی مغز تأثیر گذاشته و سبب حمله شود.

عوامل ژنتیکی (Genetic Factors)

برخی از افراد ممکن است استعداد ژنتیکی برای حملات داشته باشند. برخی مشکلات ژنتیکی یا جهش‌ها می‌توانند احتمال Seizures را افزایش دهند.

تومورهای مغزی (Brain Tumors)

وجود تومورها در مغز می‌تواند در عملکرد طبیعی این ارگان اختلال ایجاد کرده و باعث حملات شود. محل و اندازه تومور نقش به‌سزایی در بروز تشنج دارد.

قطع برخی از داروهای خاص (Drug Withdrawal)

قطع ناگهانی برخی داروها، به‌ویژه داروهایی که بر سیستم عصبی مرکزی اثر می‌گذارند، می‌تواند منجر به حملات شود. این مشکل اغلب در افراد وابسته به موادی مانند الکل یا بنزودیازپین‌ها مشاهده می‌شود.

انواع تشنج

حملات می‌تواند به‌اشکال مختلف ظاهر شود که هر کدام ویژگی‌ها و علائم مشخصی دارند. درک انواع مختلف Seizures برای تشخیص دقیق و درمان مناسب بسیار مهم است. در این‌جا چند نوع رایج از این عارضه را بررسی می‌کنیم.

تشنج عمومی (Generalized Seizures)

این تشنج‌ها هر دو طرف مغز را تحت‌تأثیر قرار می‌دهند و معمولاً سبب از دست‌دادن هوشیاری می‌شوند. انواع تشنج عمومی عبارتند از:

• حملات تونیک-کلونیک (Tonic-Clonic Seizures): با سفت‌شدن (فاز تونیک) و به‌دنبال آن تکان‌خوردن ریتمیک (فاز کلونیک) مشخص می‌شود.
• حملات ابسنس (Absence Seizures): دوره‌های کوتاه خیره‌شدن یا نبودن در حال، که اغلب به دلیل ماهیت ظریف آن‌ها مورد توجه قرار نمی‌گیرد.

تشنج کانونی یا جزئی (Focal Seizures)

حملات کانونی از ناحیه خاصی از مغز منشأ می‌گیرد و ممکن است شامل از دست دادن هوشیاری باشد یا نباشد. انواع تشنج کانونی عبارتند از:

• حملات کانونی ساده (Simple Partial Seizures): شامل حرکت یا اختلالات حسی بدون از دست‌دادن هوشیاری است.
• حملات کانونی پیچیده (Complex Partial Seizures): شامل تغییر هوشیاری است و ممکن است منجر به حرکات تکراری و بی‌هدف شود.

تشنج عمومی ثانویه (Secondary Generalized Seizures)

این حملات در ناحیه خاصی از مغز شروع می‌شوند، اما سپس به کل مغز گسترش می‌یابند. آن‌ها اغلب به‌عنوان تشنج کانونی شروع شده و به‌نوع عمومی تبدیل می‌شوند.

تشنج آتونیک (Atonic Seizures)

حملات آتونیک که به.عنوان حملات قطره‌ای (drop attacks) نیز شناخته می‌شود، شامل ازدست‌دادن ناگهانی تون عضلانی است که منجر به سقوط یا افتادن فرد می‌شود.

تشنج میوکلونیک (Myoclonic Seizures)

با تکان یا انقباضات ناگهانی و مختصر عضلانی مشخص می‌شود. این حملات می‌توانند بر گروه‌های عضلانی خاصی تأثیر گذاشته یا کل بدن را درگیر کنند.

تشنج کلونیک ((Clonic Seizures

در حملات کلونیک، حرکات ریتمیک و مکرر در عضلات وجود دارد. این تشنج‌ها اغلب مرحله تونیک را در تشنج‌های تونیک-کلونیک بروز می‌دهند.

تشنج در کودکان

حملات در کودکان می‌تواند از نظر تظاهر و تاثیر بسیار متفاوت باشد. انواع خاصی از تشنج بیشتر در جمعیت کودکان مشاهده می‌شود و رویکرد تشخیص و درمان ممکن است متفاوت باشد. ملاحظات کلیدی در ایجاد این حملات در کودکان به‌شرح زیر هستند:

تب بالا

کودکان خردسال، به ویژه در سنین 6 ماه تا 5 سال، ممکن است دچار تشنج‌های ناشی از تب بالا شوند که در اثر افزایش سریع دمای بدن در طول یک بیماری ایجاد می‌شود که معمولاً ناشی از عفونت است.

عوامل ژنتیکی

برخی از کودکان ممکن است استعداد ژنتیکی برای حملات داشته باشند. برخی مشکلات، تغییرات ژنتیکی یا جهش‌ها می‌توانند حساسیت به حملات را به‎خصوص در کوکان کوچک‌تر بیشتر کند.

اختلالات رشدی

کودکان مبتلا به اختلالات رشدی مانند طیف اختلال اوتیسم یا فلج مغزی ممکن است در معرض خطر بیشتری برای این حملات باشند.

صدمات هنگام تولد

عوارض حین زایمان که منجر به کمبود اکسیژن یا ضربه به مغز نوزاد می‌شود، می‌تواند منجر به افزایش احتمال حملات در دوران نوزادی یا کودکی شود.

عفونت‌ها

عفونت‌هایی که بر سیستم عصبی مرکزی تأثیر می‌گذارند، مانند مننژیت یا آنسفالیت، می‌توانند منجر به حملات در کودکان شوند.

اختلالات متابولیک

برخی از اختلالات متابولیک که فرآیندهای شیمیایی طبیعی را در بدن مختل می‌کنند، می‌توانند باعث حمله شوند.

جراحت سر

ضربه به سر، که اغلب با تصادف یا سقوط اتفاق می‌افتد، می‌تواند باعث آسیب ساختاری به مغز و افزایش خطر حملات شود.

قطع دارو

نوزادان متولد‌شده از مادرانی که در دوران بارداری از داروهای خاصی استفاده کرده‌اند، ممکن است دچار تشنج شوند. علاوه بر این، ترک دارو در کودکان نیز می‌تواند منجر به حملات مکرر شود.

علت تشنج در جوانان چیست؟

نوجوانی دوره رشد سریع جسمی، عاطفی و عصبی است. اگرچه بسیاری از افراد در این گروه سنی از سلامت خوبی برخوردار هستند، برخی دیگر ممکن است مشکلات مختلفی از جمله تشنج را تجربه کنند که چالش‌های منحصر‌به‌فردی را در این مرحله حیاتی از زندگی برای آن‌ها ایجاد می‌کند. علل تشنج در نوجوانی شامل موارد زیر است:

صرع (Epilepsy)

صرع در نوجوانی ممکن است ایدیوپاتیک (با علت ناشناخته) یا مرتبط با عوامل ژنتیکی، آسیب‌های مغزی یا عفونت باشد.

تغییرات هورمونی (Hormonal Changes)

بلوغ باعث تغییرات هورمونی قابل‌توجهی می‌شود که می‌تواند بر عملکرد مغز تاثیر بگذارد. در برخی از نوجوانان، نوسانات هورمونی ممکن است به شروع حملات کمک کند.

آسیب‌های مغزی (Brain Injuries)

آسیب‌های مغزی ناشی از ضربه مغزی در دوران نوجوانی، چه به دلیل حوادث ورزشی باشد و یا تصادفات، می‌تواند خطر حملات را افزایش دهد.

عوامل ژنتیکی (Genetic Factors)

برخی از نوجوانان ممکن است به دلیل استعداد ژنتیکی زمینه‌ تشنج داشته باشند.

عفونت‌ها (Infections)

عفونت‌هایی که بر مغز تأثیر می‌گذارند، مانند آنسفالیت یا مننژیت، می‌توانند منجر به حملات شوند. نوجوانان ممکن است در معرض این عفونت‌ها قرار بگیرند و سلامت عصبی آن‌ها دچار مشکل شود.

کم‌خوابی و استرس (Sleep Deprivation and Stress)

تغییرات سبک زندگی و فشارهای تحصیلی در دوران نوجوانی می‌تواند به‌عواملی مانند کمبود خواب و استرس کمک کند که خود ممکن است آستانه حملات را کاهش دهند.

تاثیر تشنج نوجوانی بر زندگی روزمره نوجوان

این حملات در افراد نوجوان، می‌تواند تاثیرات زیادی را بر زندگی روزمره آن‌ها بگذارد. برخی از این تاثیرات به‌شرح زیر هستند.

مشکلات تحصیلی

حملات می‌تواند تمرکز و یادگیری را مختل کرده و مشکلات تحصیلی مختلفی را برای نوجوانان ایجاد کند. ارتباط منظم بین معلمان، کادر درمان و والدین برای ارائه حمایت‌های لازم، ضروری است.

تأثیرات اجتماعی و عاطفی

نوجوانان ممکن است به دلیل انگ مرتبط با تشنج، چالش‌های اجتماعی و عاطفی مختلفی را تجربه کنند. مشاوره، کمپین‌های درمان جمعی و دوستان خوب می‌تواند درک و پذیرش آن‌ها را تقویت کند.

محدودیت‌های رانندگی

در بسیاری از نقاط جهان، افراد با سابقه تشنج با محدودیت‌هایی در رانندگی مواجه می‌شوند که به‌طور بالقوه بر استقلال آن‌ها تاثیر می‌گذارد. نوجوانانی که دچار حمله می‌شوند، ممکن است برای رانندگی در سال‌های بعد، با محدودیت‌هایی روبرو شوند.

پایبندی به درمان

نوجوانان ممکن است با مصرف دارو مشکل داشته باشند. این امکان وجود دارد که نخواهند دارو بخورند و یا در دوز و زمان مصرف داروها سهل‌انگاری کنند. والدین و مربیان باید در این زمینه دقت لازم را داشته باشند.

تشخیص و مدیریت

کنترل و درمان حملات در نوجوانی نیازمند یک رویکرد جامع‌نگر است. با توجه به چالش‌های منحصر‌به‌فرد ناشی از عوامل عصبی و روانی، لازم است درمان نوجوانان با هماهنگی کامل کادر درمان، والدین و مربیان پیگیری شود تا این عارضه با کم‌ترین تاثیر بر فرآیند رشد و گذار به دوران بزرگسالی همراه باشد.

منظور از تشنج خفیف چیست؟

حملات خفیف به یک دوره تشنج با تأثیر محدود بر آگاهی و رفتار فرد اشاره دارد. انواع مختلف تشنج را می‌توان به‌عنوان خفیف توصیف کرد. در این‌جا انواع حملات خفیف را بررسی می‌کنیم.

تشنج جزئی ساده (Simple Partial Seizures)

حملات جزئی ساده که به‌عنوان focal onset aware seizures نیز شناخته می‌شوند، شامل فعالیت الکتریکی غیرطبیعی در ناحیه خاصی از مغز می‌شوند. این حملات معمولاً منجر به از دست دادن هوشیاری نمی‌شوند و فرد ممکن است احساسات، حرکات یا حالات تغییر‌یافته را تجربه کند.

حملات ابسنس (Absence Seizures)

حملات ابسنس، خفیف در نظر گرفته می‌شوند؛ به این معنا که اغلب کوتاه هستند و ممکن است فقط علائم ظریفی مانند خیره‌شدن را شامل شوند. با این حال، این حملات باز هم می‌توانند بر آگاهی فرد تأثیر گذاشته و به‌شکل مکرر رخ دهند.

حملات میوکلونیک (Myoclonic Seizures)

حملات میوکلونیک، که با تکان‌های ناگهانی و مختصر عضلانی مشخص می‌شوند، عموماً خفیف در نظر گرفته می‌شوند، زیرا شامل از دست دادن طولانی‌مدت هوشیاری که در سایر انواع تشنج مشاهده می‌شود، نیستند. اگرچه اصطلاح «خفیف» برای توصیف برخی از حملات استفاده می‌شود، اما لازم است که توجه داشته باشید که هر تشنجی می‌تواند تأثیر قابل‌توجهی بر زندگی فرد داشته باشد. حتی حملات خفیف ممکن است باعث ناراحتی و اختلال در فعالیت‌های روزانه شوند. تشخیص مناسب، درمان و مراقبت‌های پزشکی مداوم برای مدیریت موثر این عارضه اهمیت زیادی دارد. نباید خفیف‌بودن حملات سبب شود آن‌ها را دست‌کم گرفته و یا در درمان آن‌ها کوتاهی کنید.

عوارض بعد از تشنج

حملات تشنج می‌توانند عواقب و عوارض مختلفی را به‌همراه داشته باشد که بر سلامت کلی فرد تأثیر می‌گذارد. درک این عوارض بالقوه برای مراقبت جامع و مدیریت حملات بسیار مهم است.

صدمات و سقوط

حملات می‌تواند منجر به از دست‌دادن کنترل عضلانی و هوشیاری شوند که خود می‌توانند سبب آسیب‌های ناشی از زمین‌خوردن باشد. افراد ممکن است در اثر حملات دچار کبودی، شکستگی یا صدمات سر شوند که نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد.

وضعیت پستیکتال (Postictal State)

پس از تشنج، افراد ممکن است حالت پستکتال را تجربه کنند که با گیجی، خستگی، سردرد یا درد عضلانی مشخص می‌شود. این دوره از نظر مدت و شدت متفاوت است و تأثیر آن بر عملکرد روزانه می‌تواند چالش‌برانگیز باشد.

تأثیر عاطفی و روانی

حملات ممکن است باعث ایجاد چالش‌های عاطفی و روانی شوند. افراد ممکن است احساس اضطراب، خجالت یا افسردگی کنند؛ به‌خصوص اگر حملات در ملاء عام رخ دهد. پرداختن به‌تأثیر عاطفی این عارضه برای رسیدگی به سلامت کلی روان بسیار مهم است.

اختلال شناختی

حملات مکرر، به‌ویژه اگر کنترل‌نشده باشد، می‌تواند سبب اختلال شناختی شود. ممکن است مشکلات حافظه، کمبود توجه و مشکلات یادگیری ایجاد شود که بر عملکرد تحصیلی و شغلی فرد تأثیر می‌گذارد.

انگ اجتماعی

حملات می‌تواند سبب انگ اجتماعی شود و منجر به انزوا و احساس بی‌کفایتی گردد. افزایش آگاهی و تقویت درک در جوامع می‌تواند به کاهش انگ مرتبط با صرع و تشنج کمک کند.

خطر ابتلا به صرع

حملات طولانی‌مدت یا متعدد که پشت سر هم رخ می‌دهند می‌توانند منجر به بیماری صرع شوند. این وضعیت نیاز به مداخله فوری برای جلوگیری از عوارض جدی از جمله آسیب مغزی دارد.

تشنج چگونه تشخیص داده می‌شود؟

تشخیص تشنج شامل یک ارزیابی جامع توسط پزشک متخصص برای تعیین نوع، علت و مدیریت مناسب عارضه است. فرآیند تشخیص معمولاً شامل موارد زیر است:

سابقه بالینی

جمع‌آوری تاریخچه دقیق پزشکی ضروری است. اطلاعات در مورد دفعات، مدت و ویژگی‌های حملات و همچنین، هرگونه محرک احتمالی، بینش‌های مهمی را ارائه می‌دهد.

معاینه جسمی

یک معاینه فیزیکی کامل، با تمرکز بر ارزیابی‌های عصبی، به شناسایی علائم یا علل مرتبط با حملات کمک می‌کند. این معاینات ممکن است شامل ارزیابی رفلکس‌ها، هماهنگی و عملکردهای حسی باشد.

الکتروانسفالوگرام (EEG)

EEG یک ابزار تشخیصی کلیدی است که فعالیت الکتریکی مغز را ثبت می‌کند. الگوهای غیرطبیعی یا spikes در EEG می‌تواند به تایید وجود تشنج و ارائه اطلاعات در مورد نوع آن کمک کند.

تصویربرداری

تصویربرداری از مغز، مانند MRI (تصویربرداری تشدید مغناطیسی) یا CT (توموگرافی کامپیوتری)، برای شناسایی ناهنجاری‌های ساختاری، تومورها یا ضایعاتی که ممکن است در حملات نقش داشته باشند، انجام می‌شود.

آزمایش خون

آزمایش خون ممکن است برای بررسی عوامل متابولیک یا ژنتیکی که می‌تواند با حملات مرتبط باشد انجام شود. این آزمایشات به رد برخی شرایط و ارائه اطلاعات تشخیصی اضافی کمک می‌کند.

نظارت تصویری

نظارت تصویری شامل ضبط رفتار فرد در هنگام حملات است. این کار به ارتباط علائم بالینی با یافته‌های EEG کمک می‌کند و به پزشک اجازه می‌دهد تا انواع مختلف تشنج را از هم تمایز دهد.

تست تحریکی (Provocative Testing)

در برخی موارد، پزشک ممکن است از آزمایش‌های تحریکی مانند محرومیت از خواب یا محرک‌های بصری خاص برای ایجاد حملات و مشاهده ویژگی‌های آن‌ها استفاده کند.

ارزیابی روانشناسی عصب شناختی (Neuropsychological Testing)

ارزیابی روانشناسی عصب شناختی ممکن است برای ارزیابی عملکردهای شناختی و شناسایی هر ناحیه از اختلال مرتبط با حملات انجام شود. در این رویکرد مشترک، متخصصان مغز و اعصاب، صرع‌شناسان و سایر متخصصان مراقبت‌های بهداشتی برای تشخیص دقیق و ارائه برنامه درمانی باهم همکاری می‌کنند. هدف نه تنها تایید وجود حملات، بلکه تعیین علت آن‌ها و هدایت استراتژی‌های مدیریت موثر برای بهبود کیفیت زندگی فرد است.

روش‌های درمان تشنج در بزرگ‌سالان

درمان تشنج در بزرگ‌سالان، به ویژه هنگامی که با صرع همراه است، شامل یک رویکرد جامع با هدف کنترل حملات، به‌حداقل‌رساندن عوارض جانبی و افزایش کیفیت کلی زندگی است. انتخاب روش‌های درمانی تحت‌تأثیر عواملی مانند نوع حملات، فراوانی آن‌ها، علت زمینه‌ای و ملاحظات سلامت فردی است.

داروهای ضدصرع

داروهای ضد‌صرع (AEDs) یا Antiepileptic drugs اولین و رایج‌ترین درمان برای بزرگ‌سالان مبتلا به تشنج است. این داروها با تثبیت فعالیت الکتریکی در مغز عمل می‌کنند. انتخاب نوع AED به‌نوع حملات و پاسخ فردی بستگی دارد و ممکن است بر اساس اثربخشی و عوارض جانبی تغییر یابد.

رژیم کتوژنیک

رژیم کتوژنیک، با چربی زیاد و کربوهیدرات کم، در برخی از بزرگ‌سالان مبتلا به صرع اثربخشی نشان داده است؛ به‌ویژه زمانی‌که داروها ناکافی هستند. این رژیم باعث ایجاد حالت کتوز می‌شود، متابولیسم انرژی مغز را تغییر داده و دفعات حملات را کاهش می‌دهد.   بیشتر بخوانید:سیاتیک چیست؟ علائم و روش های درمان آن

تحریک عصب واگ (VNS)

VNS یا Vagus Nerve Stimulation یک روش جراحی است که شامل کاشت دستگاهی است که عصب واگ را تحریک می‌کند و می‌تواند به‌طور بالقوه شدت و دفعات حملات را کاهش دهد. این روش برای افراد مبتلا به صرع مقاوم به درمان که به‌خوبی به داروها پاسخ نمی‌دهند، در نظر گرفته می‌شود.

تحریک عصبی پاسخ‌گو (RNS)

RNS یا Responsive Neurostimulation یک گزینه درمانی پیشرفته است که شامل کاشت دستگاهی است که فعالیت مغز را نظارت می‌کند. هنگامی که فعالیت غیرطبیعی تشخیص داده می‌شود، دستگاه، تحریک هدفمند را برای جلوگیری از شروع تشنج انجام می‌دهد.

جراحی صرع

برای افراد مبتلا به انواع خاصی از تشنج که به دارو مقاوم است، ممکن است جراحی صرع در نظر گرفته شود. این جراحی با حذف یا تغییر بخشی از مغز که مسئول ایجاد تشنج است، انجام می‌شود و هدف از آن بهبود کنترل حملات بدون آسیب‌رساندن به عملکردهای حیاتی است.

اصلاح سبک زندگی

سبک زندگی، از جمله الگوهای خواب، مدیریت استرس و اجتناب از محرک‌های حملات، نقش مهمی در مدیریت تشنج دارند. اطمینان از خواب کافی، مدیریت استرس، و شناسایی و اجتناب از محرک‌های خاص می‌تواند به کنترل بهتر این عارضه کمک کند.

پیگیری منظم و تنظیم دارو

پیگیری درمان در کنترل این عارضه بسیار مهم است. لازم است بیمار در جلسات منظمی ویزیت شده و داروها و سایر اقدامات درمانی مورد نیاز مجددا تنظیم گردد. این پیگیری به‌کنترل حملات کمک می‌کند و در عین حال عوارض جانبی را به‌حداقل می‌رساند.

روش‌های درمان تشنج در کودکان

درمان این عارضه در کودکان نیازمند رویکردی مدبرانه و فردی با در نظر گرفتن عواملی مانند سن کودک، سلامت کلی و تأثیر حملات بر رشد و زندگی روزمره است.

داروهای ضد‌صرع

مشابه بزرگ‌سالان، داروهای ضد‌صرع اغلب اولین خط درمان برای این عارضه در کودکان است. انتخاب دارو بر اساس نوع حملات، سن کودک و عوارض احتمالی انجام می‌شود. نظارت و تنظیمات منظم برای بهینه‌سازی درمان ضروری است.

رژیم کتوژنیک

رژیم کتوژنیک را می‌توان برای کودکان مبتلا به صرع در نظر گرفت، به‌ویژه زمانی که حملات به‌خوبی با دارو کنترل نمی‌شود. ترکیب غذاهای پرچرب و کم‌کربوهیدرات می‌تواند تأثیر مثبتی بر دفعات حملات داشته باشد.

تحریک عصب واگ (VNS)

VNS ممکن است یک گزینه برای کودکان مبتلا به صرع مقاوم باشد که یک رویکرد غیردارویی برای مدیریت حملات ارائه می‌دهد. همان‌طور که اشاره شد، این روش شامل کاشت دستگاهی است که عصب واگ را تحریک می‌کند.

تحریک عصبی پاسخگو (RNS)

این روش درمانی در کودکان کم‌تر رایج است. اما تحریک عصبی پاسخ‌گو (RNS) ممکن است برای کودکان مبتلا به صرع کانونی که به‌خوبی به داروها پاسخ نمی‌دهند، در نظر گرفته شود. همان‌طور که اشاره شد، دستگاه کاشته‌شده بر فعالیت مغز نظارت کرده و تحریک هدفمند را انجام می‌دهد.

جراحی

جراحی یک گزینه بالقوه برای کودکان مبتلا به انواع خاصی از حملات است که به‌اندازه کافی به دارو پاسخ نمی‌دهند. تصمیم برای انجام عمل جراحی پس از بررسی دقیق سلامت کلی کودک و تأثیر بالقوه آن بر عملکردهای شناختی و رشدی انجام می‌شود.

اصلاح سبک زندگی

اصلاحات سبک زندگی در مدیریت حملات کودکان بسیار مهم است. حفظ الگوهای خواب ثابت، مدیریت استرس، و شناسایی و اجتناب از محرک‌ها به کنترل بیماری کمک می‌کند.

آموزش و حمایت خانواده

آموزش و حمایت از خانواده کودک جزء جدایی‌ناپذیر از مدیریت تشنج کودکان است. اطمینان از این‌که والدین و مراقبان به‌خوبی از وضعیت کودک، برنامه‌درمانی و موارد اضطراری احتمالی مطلع هستند، مراقبت کلی کودک را بهبود می‌بخشد.

تفاوت تشنج و صرع چیست؟

اصطلاحات «تشنج» و «صرع» اغلب به‌جای یکدیگر استفاده می‌شوند؛ با این حال، آن‌ها به جنبه‌های مشخصی از طیف مشکلات عصبی مربوط به فعالیت الکتریکی غیرطبیعی در مغز اشاره دارند.

تشنج (Seizure)

تشنج عبارت است از بروز گذرا علائم و نشانه‌های ناشی از فعالیت عصبی غیرطبیعی، بیش از حد یا هم‌زمان در مغز. این عارضه می‌تواند به روش‌های مختلفی از جمله حملات، تغییر هوشیاری یا اختلالات حسی ظاهر شود. Seizureها اغلب بر اساس ویژگی‌ها، مانند عمومی یا کانونی‌بودن، طبقه‌بندی می‌شوند و می‌توانند در پاسخ به محرک‌های خاص رخ دهند و یا بدون هیچ تحریکی ایجاد شوند.

صرع (Epilepsy)

صرع یک اختلال عصبی مزمن است که با تشنج‌های مکرر و غیرقابل تحریک مشخص می‌شود. برخلاف یک حمله منفرد، صرع زمانی تشخیص داده می‌شود که فرد دو یا چند تشنج بدون تحریک را تجربه کند. صرع می‌تواند علل مختلفی داشته باشد، از جمله عوامل ژنتیکی، آسیب‌های مغزی، عفونت‌ها یا ناهنجاری‌های رشدی. ضروری است که پزشک متخصص، صرع را از سایر بیماری‌هایی که ممکن است باعث حملات شوند، تشخیص دهد.

چگونه به فرد در حال تشنج کمک کنیم؟

دیدن این‌که فردی که دچار حمله شده است می‌تواند ناراحت‌کننده باشد؛ اما دانستن این‌که چگونه با آرامش از او حمایت کنیم، بسیار مهم است. در این‌جا مراحل کمک به فردی که دچار حمله شده است را بررسی می‌کنیم.

حفظ آرامش

خودتان را آرام نگه دارید تا بتوانید بر کمک‌کردن به فرد تمرکز کنید. بیشتر حملات کوتاه هستند و خود‌به‌خود برطرف می‌شوند. بنابراین لازم نیست نگران باشید.

اطمینان از ایمنی بیمار

اگر فرد دراز نکشیده است، او را به‌آرامی روی زمین بخوابانید تا از آسیب ناشی از زمین‌خوردن جلوگیری کنید. محیط اطراف را از نظر وجود هرگونه اجسام تیز یا خطرناک بررسی کنید و اگر چنین اجسامی در محیط هستند، آن‌ها را کنار بگذارید.

قرار دادن چیزی زیر سر بیمار

برای جلوگیری از آسیب‌دیدگی، یک جسم نرم، مانند یک ژاکت تا‌شده یا کوسن را زیر سر او قرار دهید.

بیمار را به پهلو بچرخانید

برای کمک به بازشدن راه هوایی و جلوگیری از خفگی، فرد را به پهلو بچرخانید. این کار همچنین، می‌تواند تخلیه مایعات از دهان را تسهیل کند.

بازکردن دکمه لباس‌های تنگ

برای اطمینان از این‌که فرد به راحتی تنفس می‌کند، لباس‌هایی که به گردن بیمار فشار وارد می‌کنند را بیرون آورده و یا دکمه آن‌ها را باز کنید.

زمان تشنج

به زمان شروع حمله توجه کنید. اگر تشنج بیش از پنج دقیقه طول کشید، یا اگر حمله دیگری بلافاصله شروع شد، به‌دنبال کمک پزشکی اورژانسی باشید.

حرکات را محدود نکنید

از مهار حرکات فرد خودداری کنید. اجازه دهید تشنج به‌طور طبیعی ادامه یابد.

ایجاد اطمینان خاطر

پس از پایان حمله، با آرامش با فرد صحبت کنید. به او کمک کنید تا توانایی‌های خود را بازیابد و آرامش خود را حفظ کند.

همراه بیمار بمانید

تا زمانی که فرد کاملا هوشیار شود در کنار او بمانید. برخی از افراد ممکن است پس از حمله احساس سردرگمی یا خستگی کنند.

در صورت نیاز به‌دنبال مراقبت پزشکی باشید

اگر اولین حمله فرد است یا اگر مشکل تنفسی دارد، دچار آسیب شده یا اگر تشنج دیگری فوراً به‌دنبال اولی رخ داده است، فوراً به دنبال کمک پزشکی باشید.

در برخورد با فرد دچار تشنج باید از انجام چه اقداماتی پرهیز کرد؟

اگرچه کمک‌کردن به بیمار مهم است، اما باید از انجام برخی اقدامات پرهیز کنید تا هم از ایمنی فردی که دچار حمله شده و هم افرادی که به او کمک می‌کنند، مطمئن شوید.

دست‌های بیمار را نگیرید

از مهار حرکات فرد خودداری کنید. اجازه دهید حمله به‌طور طبیعی ادامه یابد.

از قرار‌دادن اشیا در دهان بیمار خودداری کنید

این یک تصور اشتباه اما رایج است که افراد فکر می‌کنند قراردادن اشیا در دهان فرد، از گاز‌گرفتن زبانش جلوگیری می‌کند. در واقع، این کار می‌تواند باعث آسیب شود و سبب شکستن دندان‌ها و یا مسدود‌شدن راه‌های هوایی گردد.

روی شخص آب نریزید

ریختن آب روی فردی که دچار حمله شده کمکی نمی‌کند و ممکن است منجر به عوارض بیشتری شود.

خودداری از ترس

اگرچه احساس نگرانی طبیعی است، ترس بیش از حد می‌تواند توانایی شما را برای حمایت موثر مختل کند. تا حد امکان آرام باشید.

از نیروی اضافی استفاده ننمایید

از اعمال نیروی بیش از حد برای نگه‌داشتن فرد در جای خود خودداری کنید. اجازه دهید حرکات بدون مداخله غیرضروری رخ دهد.

علت تشنج ناشی از تب چیست؟

حملات ناشی از تب که به‌عنوان «تشنج تب» نیز شناخته می‌شود، نوع خاصی از حملات است که در کودکان رخ می‌دهد و با تب همراه است. این حملات عمدتاً با افزایش سریع دمای بدن، معمولاً به دلیل عفونت، ایجاد می‌شوند. عفونت‌های رایجی که ممکن است منجر به این عارضه شوند عبارتند از عفونت‌های تنفسی، عفونت‌های گوش و بیماری‌های ویروسی. این حملات معمولاً در کودکان بین سنین 6 ماه تا 5 سال و به‌طور ناگهانی رخ می‌دهد. آن‌ها معمولا کوتاه هستند و چند دقیقه طول می‌کشند. خطر حملات ناشی از تب، به‌جای دمای مطلق، با افزایش سریع دما مرتبط است. این حملات معمولاً خوش‌خیم در نظر گرفته می‌شوند و آسیب عصبی طولانی مدت ایجاد نمی‌کنند.

تشنج در خواب ممکن است؟

حملات می‌توانند در طول خواب رخ دهند. به این نوع حملات «تشنج‌های شبانه» گفته می‌شود. آن‌ها انواع مختلفی دارند و شامل حملات کانونی، تشنج‌های تونیک-کلونیک ژنرالیزه و انواع جزئی پیچیده هستند. برخی از افراد ممکن است حملاتی داشته باشند که توسط عوامل خاص مرتبط با خواب، مانند محرومیت از خواب، الگوهای خواب نامنظم، یا اختلالات خواب مانند آپنه خواب ایجاد می‌شود. این حملات می‌توانند در هر مرحله از خواب رخ دهد؛ از جمله خواب «حرکت غیرسریع چشم» (NREM) و خواب «حرکت سریع چشم» (REM). نظارت بر الگوهای خواب از طریق ابزارهایی مانند EEG شبانه می‌تواند به شناسایی حملات کمک کند. از طرف دیگر، صرع شبانه به‌شکل خاصی از صرع اطلاق می‌شود که در آن حملات عمدتاً یا منحصراً در طول خواب رخ می‌دهد. تشخیص این عارضه بدون استفاده از ابزارهای تشخیصی، ممکن است چالش‌برانگیز باشد. افرادی که حملات شبانه را تجربه می‌کنند باید اقدامات ایمنی مانند استفاده از نرده‌های تخت و اجتناب از خوابیدن بر روی سطوح مرتفع را در نظر بگیرند.

بعد از تشنج چه اتفاقی می‌افتد؟

حالت پستکتال (postictal state) به زمان پس از تشنج اشاره دارد. درک آن‌چه در این مرحله اتفاق می‌افتد برای ارائه حمایت مناسب و اطمینان از سلامت فردی که دچار حمله شده است، بسیار مهم است.

تغییرات آگاهی

حالت پستکتال اغلب با تغییر در آگاهی همراه است. ممکن است فرد گیج، بی‌حوصله یا خواب‌آلود به نظر برسد. این مرحله می‌تواند از نظر مدت‌زمان متفاوت باشد و از چند دقیقه تا چند ساعت طول بکشد.

علائم فیزیکی

علائم فیزیکی در حالت پستکتال ممکن است شامل ضعف عضلانی، خستگی، سردرد و درد عضلات باشد. این علائم می‌تواند احساس خستگی جسمی و روحی را تشدید کند.

تغییرات عاطفی

افراد ممکن است طیف وسیعی از احساسات را در حالت پستکتال تجربه کنند؛ از جمله احساس اضطراب، ناامیدی یا حتی سرخوشی. پاسخ‌های عاطفی می‌تواند به‌طور گسترده‌ای بین افراد متفاوت باشد.

اختلال حافظه

اختلال حافظه در حالت پستیکتال شایع است. ممکن است فرد در به خاطر آوردن وقایع منتهی به حمله یا خود حمله مشکل داشته باشد.

دوره نقاهت

مدت زمان وضعیت پستکتال متفاوت است و افراد ممکن است برای بهبودی کامل به زمان نیاز داشته باشند. استراحت، هیدراتاسیون و محیطی آرام می‌تواند به بهبودی کمک کند.

نیاز به پشتیبانی

در طول وضعیت پستکتال، افراد ممکن است نیاز به حمایت داشته باشند. فراهم‌کردن یک محیط آرام و درک بیمار می‌تواند به‌کاهش اضطراب و سردرگمی او کمک کند.

چگونه می‌توانم متوجه شوم که به تشنج مبتلا هستم؟

افراد مبتلا به تشنج یا صرع اغلب می‌توانند تا حدودی مشکل خود را تشخیص دهند. میزان آگاهی فرد از بیماری متفاوت است و تا حد زیادی به نوع حملاتی که تجربه می‌کند و سطح هوشیاری او در طول و بعد از تشنج بستگی دارد.

آگاهی در هنگام حملات

در برخی موارد، افراد در طول انواع خاصی از حملات، که به‌عنوان تشنج‌های کانونی آگاه یا ساده جزئی (focal aware or simple partial seizures) شناخته می‌شوند، هوشیار باشند. در این شرایط، فرد تشخیص می‌دهد که اتفاقی غیرعادی برایش رخ داده است.

آگاهی پستیکال

پس از تشنج، افراد اغلب وارد حالت پستیکال می‌شوند که می‌تواند شامل گیجی، خستگی و اختلال حافظه باشد. در این دوره ممکن است متوجه شوند که به‌تازگی دچار حمله شده‌اند. با این حال، سطح آگاهی و توانایی یادآوری جزئیات می‌تواند متفاوت باشد.

تشخیص هاله

برخی از افراد هاله‌ها را تجربه می‌کنند. این هاله‌ها می‌توانند به‌صورت تغییرات بصری، ادراکات حسی یا تغییرات عاطفی ظاهر شوند. تشخیص این هاله‌ها قبل از شروع حملات، یک هشدار کوتاه به افراد می‌دهد. توجه به این نکته ضروری است که همه افراد مبتلا به صرع یا تشنج در طول این رویدادها هوشیار نیستند و برخی ممکن است اصلاً حمله را به‌خاطر نداشته باشند. علاوه بر این، آگاهی از این عارضه می‌تواند تحت تأثیر عوامل مختلفی از جمله نوع حملات، سطح هوشیاری فرد در طول رویداد و وجود هاله‌ها قرار گیرد. اگر فردی مشکوک به حمله یا علائم مشابه صرع است، لازم است که به‌دنبال ارزیابی پزشکی باشد. ارزیابی کامل توسط یک متخصص مغز و اعصاب یا متخصص صرع می‌تواند منجر به تشخیص دقیق شود.

آیا می‌توان قبل از تشنج متوجه وقوع آن شد؟

برای برخی از افراد مبتلا به این عارضه، بروز علائم هشداردهنده یا «هاله قبل از تشنج» (auras) فرصت ارزشمندی را برای انجام اقدامات پیشگیرانه و افزایش ایمنی کلی فراهم می‌کند. اگرچه همه افراد این سیگنال‌های پیش‌بینی‌کننده را تجربه نمی‌کنند، اما کسانی که این علائم را دارند، می‌توانند از آن بهره ببرند و وضعیت خود را برای حملات تنظیم کنند. برخی از علائم یا هاله‌ها به‌شرح زیر هستند:

اختلالات بینایی

اختلالات بینایی قبل از حملات، از جمله چشمک‌زدن چراغ‌ها، تاری دید، یا دیدن الگوهای غیرعادی، از علائم هشدار‌دهنده رایج هستند. شناخت این نشانه‌های بصری می‌تواند اطلاعات ارزشمندی را در مورد حملات قریب‌الوقوع در اختیار افراد قرار دهد.

تغییرات حسی

تغییر در ادراک حسی، مانند بوها یا طعم‌های عجیب، ممکن است از جمله علائم هشدار‌دهنده باشد. این هاله‌های حسی، بینش‌هایی را در مورد حمله آتی ارائه می‌دهند و امکان آماده‌شدن را برای بیمار فراهم می‌کنند.

تغییرات عاطفی یا شناختی

هاله‌ها می‌توانند به‌صورت تغییرات احساسی یا شناختی از جمله احساس ترس، دژاوو یا سردرگمی ظاهر شوند. تشخیص این تغییرات در خلق‌و‌خو یا الگوهای فکری ممکن است نشانه یک حمله قریب الوقوع باشد.

احساسات فیزیکی

احساسات فیزیکی مانند گزگز، بی‌حسی یا احساس سنگینی می‌‎توانند به عنوان علائم هشدار‌دهنده محسوب شوند. این احساسات ممکن است در قسمت‌های خاصی از بدن رخ دهد و اطلاعات ارزشمندی در مورد محل یا نوع حمله قریب الوقوع ارائه دهد.

تغییرات سیستم خودمختار

تغییرات اتونوم، از جمله تغییرات در ضربان قلب، تعریق، یا علائم گوارشی ممکن است قبل از حملات رخ دهد.

آگاهی زمانی

برخی از افراد ممکن است قبل از وقوع حملات دچار تغییراتی در آگاهی در مورد زمان شوند. این تغییر در ادراک می‌تواند به‌عنوان یک علامت هشدار‌دهنده ارزشمند عمل کند.

نوسانات خلقی

نوسانات خلقی، تغییرات ناگهانی در احساسات، یا احساسات شدید ممکن است در برخی افراد مقدم بر حملات باشد. درک این تغییرات عاطفی به افراد و مراقبان آن‌ها کمک می‌کند تا حمله احتمالی را پیش‌بینی کرده و به‌طور موثری به آن پاسخ دهند.

هاله‌های حرکتی

در برخی موارد، هاله‌ها ممکن است شامل حرکت‌های پیچیده، مانند رفتارهای تکراری یا خودکارسازی (automatisms) باشد.

سخن آخر

در این مقاله، مسائل مختلف مربوط به صرع و تشنج، از جمله انواع مختلف تشنج (کانونی، عمومی، ابسنس) و وضعیت پستیکال و تشخیص علائم هشداردهنده مانند هاله‌ها را بررسی کردیم. به‌طور کلی، توانمندسازی افراد برای تشخیص علائم، جستجوی به موقع تشخیص و همکاری با پزشک برای مدیریت موثر این عارضه بسیار مهم است. همچنین، توجه به این مطلب ضروری است که یک بار تشنج به معنای صرع نیست، بلکه اگر این حملات ادامه یابد و بدون محرک رخ دهد، پزشک متخصص احتمال صرع را تشخیص خواهد داد.

آهنگ جدید علی لهراسبی و محمد لطفی به نام «نفس جان ای دردمو درمان»

متن آهنگ علی لهراسبی و محمد لطفی نفس جان

ﻧﻔﺲ ﺟﺎن ای دردم و درﻣﺎن ﺗﻮ ﻛﻪ ﺷﻴﺮﻳﻦ ﺗﺮی از ﺟﺎن ﻣﻦ دﻟﺪاده ﻣﺮﻧﺠﺎن

ﻧﻔﺲ ﺟﺎن زﻳﺒﺎﺗﺮ از آﻧﻰ ﻛﻪ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﻛﻪ ﺑﺪاﻧﻰ آﻧﭽﻪ دل ﺧﻮاﺳﺖ ﻫﻤﺎﻧﻰ ﻫﻤﺎﻧﻰ

ﺧﻴﻠﻰ ﺣﺮﻓﺎ ﻣﻮﻧﺪه ﺗﻮ دﻟﻢ ﻛﺪوﻣﻮ دوس داری ﺑﮕﻢ آخ اﮔﻪ دﻟﺖ ﭘﻴﺶ ﻣﻨﻪ ﻳﻪ ﺗﻨﻪ ﺑﺠﻨﮕﻢ ﺑﺎ ﻫﻤﻪ

ﻳﻪ ﻋﺎﻟﻤﻪ دوﺳﺖ دارﻣﺖ

ﺧﻴﻠﻰ ﺣﺮﻓﺎ ﻣﻮﻧﺪه ﺗﻮ دﻟﻢ ﻛﺪوﻣﻮ دوس داری ﺑﮕﻢ آخ اﮔﻪ دﻟﺖ ﭘﻴﺶ ﻣﻨﻪ ﻳﻪ ﺗﻨﻪ ﺑﺠﻨﮕﻢ ﺑﺎ ﻫﻤﻪ

ﻳﻪ ﻋﺎﻟﻤﻪ دوﺳﺖ دارﻣﺖ

ﻋﺸﻖ روﻳﺎﻳﻰ ﺗﻮ ﺑﻪ زﻳﺒﺎﻳﻰ ﻣﻦ ﺑﻪ دﻟﺘﻨﮕﻰ ﺗﻮ ﻣﻌﺮوﻓﻢ

ﺷﺐ ﺑﻪ ﻣﻬﺘﺎﺑﺶ ﺗﻮ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎﻧﺖ ﻣﻦ دﻳﻮاﻧﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﻌﺮوﻓﻢ ﻣﻌﺮوﻓﻢ

ﻧﻔﺲ ﺟﺎن ﻣﻦ درد و درﻣﺎن ﻣﻦ ﮔﻴﺴﻮی ﭘﺮﻳﺸﺎن ﺗﻮ درﻳﺎ

ﺻﻮرت ﻧﺎز ﺗﻮ ﭼﺸﻢ ﺑﻰ ﺗﺎب ﺗﻮ ﺣﺘﻰ ﺧﻴﺎل ﺗﻮ ﺧﻮاب ﺗﻮ زﻳﺒﺎ زﻳﺒﺎ

ﺧﻴﻠﻰ ﺣﺮﻓﺎ ﻣﻮﻧﺪه ﺗﻮ دﻟﻢ ﻛﺪوﻣﻮ دوس داری ﺑﮕﻢ آخ اﮔﻪ دﻟﺖ ﭘﻴﺶ ﻣﻨﻪ ﻳﻪ ﺗﻨﻪ ﺑﺠﻨﮕﻢ ﺑﺎ ﻫﻤﻪ

ﻳﻪ ﻋﺎﻟﻤﻪ دوﺳﺖ دارﻣﺖ

ﺧﻴﻠﻰ ﺣﺮﻓﺎ ﻣﻮﻧﺪه ﺗﻮ دﻟﻢ ﻛﺪوﻣﻮ دوس داری ﺑﮕﻢ آخ اﮔﻪ دﻟﺖ ﭘﻴﺶ ﻣﻨﻪ ﻳﻪ ﺗﻨﻪ ﺑﺠﻨﮕﻢ ﺑﺎ ﻫﻤﻪ

ﻳﻪ ﻋﺎﻟﻤﻪ دوﺳﺖ دارﻣﺖ

https://musicdel.ir/single-tracks/144906/

افسردگی چیست؟ علائم تشخیص و درمان آن

 راهنمای کامل درباره افسردگی

نگرانی‌های مالی، تنش در روابط خانوادگی و عدم برقراری ارتباط صحیح با همکاران و موارد نظیر آن باعث تغییر خلق و خوی و ایجاد غم و اندوه می‌شود. غم و اندوه و بی‌انگیزگی به انجام امور مختلف یک واکنش طبیعی است اما وقتی این علائم به مدت طولانی ادامه پیدا کند، باید علائم اختلال افسردگی به طور دقیق بررسی شود.  در این مطلب قصد داریم اطلاعات کامل و دقیقی درباره علائم و نشانه‌های افسردگی، راه‌های تشخیص و درمان آن بیان کنیم. برای کسب اطلاعات دقیق تا پایان این مطلب همراه ما باشید. این مطلب جنبه آموزشی و اطلاع رسانی دارد، در صورت مشکل به دکتر روانشناس و دکتر روانپزشک مراجعه کنید.

سن ابتلا به نشانه های افسردگی

اختلال افسردگی محدودیت سنی ندارد و همه افراد متناسب با شرایط سختی که در زندگی تجربه می‌کنند، ممکن است درگیر افسردگی خفیف تا شدید شوند. همچنین این نکته را در نظر داشته باشید که علائم افسردگی در یک گروه سنی خاص به شکل ثابت بروز نمی‌کند و برای هر فرد متناسب با تنش‌هایی است که فرد در معرض آن قرار دارد. با اینکه اختلال افسردگی در تمام سنین بروز می‌کند، اما بیشترین شیوع افسردگی در دوران بزرگسالی است. زیرا بزرگسالان در معرض فشارها و آسیب‌های محیط کار، تنش در روابط خاانوادگی و فشارهای مالی هستند. ممکن است افسردگی به صورت تکراری و مزمن رخ دهد یا در مواقع معینی از زندگی مانند پس از تجربه رویدادهای استرس‌زا شروع شود. البته در دوران نوجوانی هم به دلیل تغییرات هورمونی، فشارهای اجتماعی و تغییرات شخصیتی احتمال بروز نشانه‌های افسردگی زیاد است. سالمندان هم به دلیل تغییر سبک زندگی، کم تحرکی و تنها ماندن درگیر افسردگی می‌شوند. در هر حال باید به این نکته دقت داشته باشید که اهمیت تشخیص به موقع و درمان مناسب افسردگی بیشتر از سن ابتلا در بهبودی فرد تاثیر دارد.

آیا کودکان هم افسرده می‌شوند؟

همانطور که پیش از این گفتیم سن عامل محدودیت کننده ابتلا به افسردگی نیست و هر کسی متناسب با شرایط زندگی ممکن است درگیر این اختلال شود. برخی از افراد گمان می‌کنند کودکان درگیر تنش و نزاع نیستند و لازم نیست بار مشکلات اقتصادی را به دوش بکشند، به همین دلیل در معرض ابتلا به افسردگی قرار ندارند. اما واقعیت این است که کودکان برای ابراز احساسات و خواسته‌های خود راه‌های مختلفی پیش می‌گیرند. با توجه به اینکه اکثر کودکان پرانرژی هستند، به طور معمول بازی‌های پر سر و صدا و شیطنت را انتخاب می‌کنند. پس بیشترین دلیل بروز اختلال افسردگی در کودکان منع آن‌ها از بازی کردن است. به طور معمول کودکانی که بیشترین فشار را از سوی والدین یا معلمان تحمل می‌کنند هم نشانه‌های اختلال افسردگی را تجربه می‌کنند. سایر عواملی که ممکن است منجر به بروز نشانه‌های افسردگی در کودکان شود شامل موارد زیر است.

• مرگ والدین یا اطرافیان
• طلاق
• مسافرت‌های طولانی یا مهاجرت
• بیماری

نشانه‌های افسردگی در کودکان ممکن است با نشانه‌های افسردگی بزرگسالان تفاوت‌هایی داشته باشد. مهم‌ترین نشانه‌های افسردگی کودکان شامل موارد زیر است.

• تغییرات روحی و رفتاری

اختلال افسردگی کودکان باعث می‌شود کودکان خشمگین و عصبانی باشند، تمرکز پایینی داشته باشند، سرخورده و بی‌اشتها شوند یا علاقه کمتری به فعالیت‌های قبلی داشته باشند.

• اختلال در خواب و تغذیه

کودکان مبتلا به افسردگی ممکن است دچار مشکلات خواب مانند بیدار شدن زود هنگام، دشواری در خوابیدن یا خواب زیاد شوند.

• تغییرات در رفتار تغذیه

برخی از کودکان درگیر افسردگی میلی به غذاخوردن ندارند یا اشتهای زیادی دارند و درگیر اضافه وزن می‌شوند.

• افکار منفی و احساسات ناراحتی

یکی دیگر از نشانه‌های اختلال افسردگی کودکان اضطراب، ناراحتی، ناامیدی و بی‌اعتمادی است که معمولا در نتیجه رفتار بزرگسالان و مراقبان است.

انواع افسردگی کدام است؟

مطابق اطلاعات راهنمای آماری تشخیصی اختلالات روانی انجمن روانپزشکی آمریکا (DSM-5) اختلالات افسردگی چند دسته و به شرح زیر هستند.

1.    افسردگی بالینی

افسردگی بالینی Clinical Depression یک اختلال روانی است که باعث تأثیرات منفی و مداوم بر روحیه، احساسات و فعالیت‌های روزمره فرد می‌شود. این اختلال اغلب با علائم متعددی مانند کاهش انرژی، افسردگی عمیق، کاهش علاقه به انجام فعالیت‌های روزمره، اختلالات خواب و اشتها، بروز افکار منفی و احساسات بی‌ارزشی و ناامیدی همراه است. علائم افسردگی بالینی به مدت حداقل دو هفته یا بیشتر بروز می‌کند و توانایی‌های فرد را کاهش می‌دهد و موجب تغییر کیفیت زندگی می‌شود.

2.    اختلال افسردگی مداوم

افسردگی مداوم یا مزمن که با نامChronic Depressin  شناخته می‌شود، موجب بروز علائم و نشانه‌های افسردگی به مدت طولانی می‌شود. شرایط افسردگی مداوم به طور معمول بدون توقف طولانی‌مدت برای حداقل دو سال ادامه دارد و با نشانه‌های کاهش انرژی و تمایل به فعالیت کمتر، احساس خستگی مداوم، کاهش علاقه به فعالیت‌ها و سرگرمی‌های قبلی، اختلال در خواب و اشتها، کاهش تمرکز و توجه، احساس بی‌ارزشی ، افکار منفی و افکار خودکشی همراه است. افسردگی مزمن تأثیر قابل توجهی بر کیفیت زندگی و عملکرد روزمره فرد می‌گذارد و باعث می‌شود روابط شخصی، عملکرد تحصیلی یا شغلی، وضعیت جسمانی و روحی فرد تحت تاثیر قرار بگیرد.

3.    اختلال تنظیم خلقی مخرب

اختلال تنظیم خلقی مخرب یا Disruptive mood dysregulation disorder که با نام DMDD شناخته می‌شود از سن 10 سالگی در کودکان بروز می‌کند و تا بزرگسالی ادامه پیدا می‌کند. علائم این اختلال شامل خشم شدید و نامتعادل، عصبانیت زیاد، عدم تحمل ناامیدی، حالت‌های ناراحتی شدید، افزایش حساسیت و انتقادپذیری بیش از حد و عدم توانایی در کنترل و مدیریت احساسات است. افراد مبتلا به اختلال افسردگی تنظیم خلقی مخرب ممکن است برای مدت زمان طولانی در حالت ناراحتی یا خشم باقی بمانند و به سرعت بین حالت‌های مختلف خلقی جابه‌جا شوند. تنظیم خلقی مخرب هم مانند انواع دیگر افسردگی بر روابط فردی، عملکرد تحصیلی، شغلی و کیفیت زندگی فرد تاثیر می‌گذارد و حتی ممکن است با اختلالات دیگر نظیر اختلال نقص توجه یا بیش فعالی همراه شود.

4.    افسردگی پیش از قاعدگی یا PMDD

برخی از خانم‌ها سندرم پیش از قاعدگی یا PMS را با علائم و نشانه‌های اختلال نارسایی پیش از قاعدگی Premenstrual Dysphoric Disorder تجربه می‌کنند. به عبارت دیگر خانم‌ها پیش از خونریزی ماهیانه عصبانی و پرخاشگر می‌شوند، استرس و اضطراب زیادی را تجربه می‌کنند، احساس غم و ناراحتی زیادی دارند، بی‌اشتها می‌شوند یا درگیر پرخوری عصبی می‌شوند. در برخی از افراد ممکن است این علائم به قدری شدید باشد که زندگی عادی فرد مختل شود و موجب تنش و نزاع در ارتباط با اطرافیان شود.

5.    اختلال افسردگی به دلیل بیماری

اغلب شرایط خاص پزشکی باعث ایجاد تغییراتی در بدن می‌شوند و فرد را برای مدت کوتاهی درگیر علائم افسردگی می‌کند. بیماری‌های مزمن مانند سرطان، بیماری قلبی، دیابت، بیماری‌های نورولوژیک و بیماری‌های التهابی ممکن است منجر به  بروز علائم افسردگی شود. حتی برخی از اختلالات روانی مانند اختلال اضطرابی، اختلال فشار روانی، اختلال دوقطبی و اختلال وسواسی-اجباری هم ممکن است با علائم افسردگی همراه شود. در نهایت لازم است این نکته را در نظر داشته باشید که کمبود ویتامین‌ها و مواد مغذی و اختلالات هورمونی از عوامل دیگری هستند که در بروز اختلال افسردگی تاثیر دارند و روانپزشکان در درمام افسردگی به این موارد توجه دارند.

مهمترین علائم افسردگی چیست؟

برای اینکه بدانیم فردی افسرده است یا خیر باید به علائم و نشانه‌هایی که در رفتار فرد وجود دارد توجه کنیم. علائم اختلال افسردگی در برخی از افراد ضعیف و در برخی دیگر از افراد شدید و ناتوان‌کننده است. به هر حال مهم‌ترین علائم افسردگی در افراد مختلف شامل موارد زیر است.

• کاهش شور و شوق

یکی از مهم‌ترین علائم افسردگی این است که فرد تمایلی به انجام فعالیت‌های قبلی خود ندارد. به طور مثال اگر پیش از این اهل سوارکاری، مطالعه یا موسیقی بوده، در حال حاضر شور و شوقی برای انجام این فعالیت‌ها ندارد.

• کاهش انرژی و خستگی

یکی دیگر از نشانه‌های افسردگی این است که فرد همواره احساس خستگی مداوم دارد و نمی‌تواند برای فعالیت‌های روزمره تلاش کند و اغلب اوقات را به بطالت می‌گذراند.

• اختلالات خواب

شایع‌ترین علامت اختلال افسردگی مشکلات در خواب است. این افراد نشانه‌های مختلفی را تجربه می‌کنند، به طور مثال ممکن است خیلی زود بیدار شوند و دیر به خواب بروند یا اینکه برعکس ساعات طولانی خواب باشند و خواب سنگین و بی‌حرکتی داشته باشند.

• تغییرات در اشتها

کاهش یا افزایش شدید در اشتها که با علائم تغییر وزن همراه است، از نشانه‌های دیگر اختلال افسردگی است.

• مشکلات تمرکز و توجه

کاهش تمرکز از نشانه‌های دیگر اختلال افسردگی است که باعث می‌شود عملکرد تحصیلی و شغلی فرد تحت تاثیر قرار بگیرد.

• احساس گناهکاری و بی‌ارزشی

کسانی که درگیر افسردگی می‌شوند احساس بی‌ارزشی، خطاکاری و خودانتقادی شدید دارند و ممکن است بدون دلیل خاصی احساس کنند بی‌ارزش هستند یا حضور آن‌ها برای دیگران فایده‌ای ندارد. در واقع این احستسات باعث می‌شود این افراد همواره خود را سرزنش کنند. البته باید دقت داشته باشید این علائم فقط یک چارچوب برای تشخیص اختلال افسردگی است. یعنی در صورتی که 1 یا 2 مورد از این علائم را تجربه می‌کنید، نباید به خود یا اطرافیانتان برچسب بزنید.  بلکه این موارد تنها نشانه خطر و تذکرهای جدی هستند که با مشاهده آن‌ها باید به روانپزشک یا روانشناس مراجعه کنید تا دلیل بروز این علائم به طور دقیق مورد بررسی قرار بگیرد.   بیشتر بخوانید:درمان خانگی برای استرس چیست؟

نشانه‌های افسردگی شدید چیست؟

در مواردی که فرد درگیر اختلال افسردگی شدید شود، نشانه‌ها با شدت بیشتری بروز می‌کنند، همچنین فرد احساس درماندگی و پوچی بیشتری می‌کند. افکار منفی و پیش‌بینی‌های تاریک درباره آینده، احساس ناامیدی از زندگی و اقدام برای خودکشی از بارزترین علائم اختلال افسردگی شدید هستند. افرادی که درگیر افسردگی شدید می‌شود میل جنسی بسیار ضعیفی دارند و تمایلی به برقراری رابطه جنسی ندارند. در نهایت باید به این نکته اشاره کنیم که اغلب مبتلایان به افسردگی شدید بی‌قرار و پریشان هستند، طوری که با تکان دادن دست یا پا می‌خواهند خشم و اندوه خود را ابراز کنند.

آیا افسردگی همان ناراحتی و اندوه است؟

یکی از سوالات متداول اغلب افراد درگیر غم و اندوه این است که آیا ناراحتی که همه ما در طول شبانه روز تجربه می‌کنیم همان افسردگی است. به عبارت دیگر چگونه می‌توانیم نشانه‌های افسردگی را از نشانه‌های ناراحتی و اندوه تشخیص دهیم. بهتر است بدانید اندوه و ناراحتی پاسخ‌های طبیعی به فقدان و غمی است که در طول زندگی تجربه می‌کنیم. اغلب افرادی که درگیر این حالت هستند به راحتی نمی‌خندند، از حضور در جمع استقبال نمی‌کنند و سعی می‌کنند تنها باشند یا اینکه دنبال معنای جدیدی در زندگی می‌گردند. بنابراین این حالت اجتناب‌ناپذیر است و هر فردی در زندگی ممکن است بارها و بارها با این حالت مواجه شود. اگرچه اختلال افسردگی همراه با احساس ناراحتی و اندوه است، اما یک وضعیت روانی خاص با پیچیدگی‌های بیشتر از غم و اندوه است. به عبارت دیگر افسردگی با احساس ناراحتی، بی‌ارزشی، ناامیدی و افسردگی شدید و طولانی همراه است. افراد مبتلا به افسردگی ممکن است انگیزه و انرژی خود را از دست دهند و به سختی توانایی انجام فعالیت‌های روزمره را داشته باشند. همچنین این افراد ممکن است با مشکلات خواب، تغییرات در اشتها، کاهش تمرکز و توجه، خودانتقادی شدید و افکار منفی مواجه شوند. بنابراین، می‌توان گفت که افسردگی یک وضعیت روانی شدیدتر از ناراحتی و اندوه معمولی است. در صورت تجربه این علائم به طور مداوم و تأثیر منفی بر زندگی روزمره بهتر است با یک روانشناس یا روانپزشک باتجریه ملاقات کنید.

مدت زمان دوره­‌های افسردگی چقدر است؟

مدت زمان دوره‌های افسردگی متفاوت است و به عوامل مختلفی بستگی دارد. اما آنچه مسلم است اغلب افراد مبتلا به افسردگی دوره‌های عود را تجربه می‌کنند. اغلب موارد افسردگی ممکن است به صورت تکرارشونده و مزمن بروز پیدا کند که در این صورت ممکن است به عنوان افسردگی مزمن شناخته می‌شود. البته در برخی از افراد هم دوره‌های اختلال افسردگی کوتاه و گذرا بروز پیدا می‌کند. بنابراین دوره‌های افسردگی  مدت زمان ثابتی ندارد و ممکن است بین چند هفته تا چند ماه یا حتی چند سال بروز کند.. البته برخی از افراد هم فقط یکبار افسردگی را تجربه کنند و بعد از آن به حالت طبیعی خود بازمی‌گردند. تنها نکته مهمی که در دوره‌های زمانی افسردگی لازم است بدانید این است که هر چقدر زودتر برای درمان اقدام کنید، احتمال بهبودی افزایش پیدا می‌کند و می‌توانید از عود مجدد دوره‌های افسردگی پیشگیری کنید. درمان افسردگی چگونه انجام می‌شود؟ خوشبختانه افسردگی از اختلالات روانی است که گزینه‌های متعددی برای درمان آن وجود دارد. موارد زیر مهم‌ترین شیوه‌های درمان افسردگی است.

درمان دارویی اختلال افسردگی

یکی از شیوه‌های اثربخش برای درمان افسردگی، درمان دارویی است. روانپزشکان با توجه به شرایط بیمار یعنی شدت علائم و نوع بیماری، شرایط سنی و بیماری‌های جسمی از دارو برای درمان اختلال افسردگی استفاده می‌کنند. داروهای ضد افسردگی موجب ترشح پیام‌رسان‌های عصبی نظیر نوراپی نفرین، دوپامین و سروتونین می‌شوند. البته باید به این نکته دقت داشته باشید که داروهای ضد افسردگی در کنار خواص دارویی متعددی که دارند موجب بروز عوارض هم می‌شوند. عوارض احتمالی مصرف دارو در همه افراد یکسان نیست. حتی شدت بروز عوارض جانبی هم در افراد مختلف متفاوت است. درمان دارویی افسردگی به عنوان بخشی از درمان کلی افسردگی یا به عنوان درمان تکمیلی در کنار روش‌های درمانی دیگر مورد استفاده قرار می‌گیرد. داروهای ضد افسردگی شامل موارد زیر است.

• مهارکننده‌های بازجذب سروتونینSSRIs

این داروها شامل شامل فلوئوکستین، سرترالین، اسکیتالوپرام و پاروکستین است.

• مهارکننده‌های بازجذب سروتونین و نوراپی‌نفرین SNRIs

این داروها شامل دسته شامل ونلافاکسین، دولوکستین،  دسومیپرامین است.

• آنتیدپرسانت‌ها

این دسته داروی ضد افسردگی شامل میترازاپین، بوپروپیون است.

• آنتی‌اکسیدان‌ها

برخی از آنتی‌اکسیدان‌ها نظیر سام‌اِی (S-Adenosyl methionine) هم برای برخی از بیماران به عنوان درمان مکمل در افسردگی استفاده می‌شوند. نکته مهمی که درباره درمان دارویی اختلال افسردگی باید بدانید این است که هر فرد و هر موقعیت درمانی ممکن است نیازهای خاص خود را داشته باشد و ممکن است داروی مناسب برای یک فرد، برای دیگری مناسب نباشد. بنابراین تشخیص و تجویز داروها باید توسط یک پزشک متخصص صورت گیرد. همچنین، درمان دارویی اغلب با درمان‌های روان‌درمانی مثل روان‌درمانی گفتگویی یا روش‌های تغییر سبک زندگی ترکیب می‌شود تا بهبودی بهتر و پایدارتر حاصل شود.

درمان افسردگی با رواندرمانی

رواندرمانی از شیوه‌های اثربخش برای بهبود علائم افسردگی و برگرداندن فرد به زندگی عادی است. هدف اصلی از روان‌درمانی درمان و کاهش علائم افسردگی، بهبود عملکرد روزمره و ارتقای کیفیت زندگی فرد مبتلا است. در این شیوه درمان، رواندرمانگر با بیمار در یک محیط و فضای درمان امن صحبت می‌کند تا بیمار قادر باشد احساسات و رفتارهای ناسالم خود را بشناسد و بتواند آن‌ها را کنترل کند. در رواندرمانی تمرکز درمانگر و بیمار بر توانایی آگاهی و قبول کردن تجربیات فعلی بدون سرزنش و داوری است. همچنین درمانگر روابط خانوادگی فرد را بررسی می‌کند تا با تغییر الگوهای روانی وضعیت روانی فرد بهبود پیدا کند.

درمان سریع افسردگی در چه مواردی انجام می‌شود؟

درمان سریع افسردگی فقط برای افرادی که درگیر افسردگی شدید هستند ضرورت دارد. زیرا افسردگی‌های خفیف با تغییر سبک زندگی و افسردگی‌های متوسط با رواندرمانی و استفاده از دارو تحت کنترل قرار می‌گیرند. اما در افسردگی شدید که فرد به درمان مقاومت می‌کند، بهتر است هر چه سریع‌تر بیمار بستری شود تا اقدامات درمانی مورد نیاز انجام شود.

درمان افسردگی در خانه

یکی از مهم‌ترین بخش‌های درمان افسردگی، تغییر سبک زندگی است. مهم‌ترین اقدامات برای تغییر سبک زندگی و بهبود اختلال افسردگی شامل موارد زیر است.

• مراقبت از خود

یکی از مهم‌ترین اقداماتی که برای درمان اختلال افسردگی در خانه باید انجام دهید، مراقبت از خود است. فرد افسرده برای مراقبت از خود لازم است خواب کافی، تغذیه سالم و فعالیت بدنی منظمی داشته باشد و به خود فرصت بدهد تا بتواند باز هم از فعالیت‌های روزمره لذت ببرد. انجام فعالیت‌های ورزشی و فیزیکی سطح اندوفین را افزایش می‌دهد و موجب ایجاد احساس خوشایندی می‌شوند.  هیچ محدودیتی برای انتخاب ورزش وجود ندارد؛ فرد می‌تواند بین ورزش‌های پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری، یوگا، تنیس و … فعالیت ورزشی مورد نظر خود را انتخاب کند.

• حفظ روتین روزانه

یکی از مهم‌ترین کارهایی که برای درمان افسردگی در خانه باید انجام دهید این است که روتین روزانه و منظمی داشته باشید که به تمرین ورزشی، مطالعه، فعالیت اجتماعی و استراحت بپردازید. قطعا نامتوازن بودن یا حدف هر کدام از این فعالیت‌ها برای مدت طولانی عملکرد شما را تحت تاثیر قرار می‌دهد و باعث می‌شود کیفیت زندگی شما از بین برود. مدیریت استرس روش‌های مدیریت استرس مانند تمرین تنفس عمیق، مدیتیشن، یوگا و تکنیک‌های آرامش بدن تا حد زیادی در درمان اختلال افسردگی در خانه تاثیر دارند و باعث می‌شوند بیمار بتواند استرس خود را کنترل کند.

• ارتباطات اجتماعی و مشارکت در فعالیت‌های گروهی

حفظ ارتباطات اجتماعی و دیدار با خانواده و دوستان روحیه فرد افسرده را بهتر می‌کند و باعث می‌شود بتواند از حمایت دیگران استفاده کند. فردی که درگیر اختلال افسردگی است باید در فعالیت‌هایی شرکت کند که موجب شادی و خوشحالی او شوند. به طور مثال فعالیت‌های خلاقانه مانند نقاشی، نوشتن، نواختن موسیقی یا هرگونه فعالیتی که خلاقیت شما را به چالش بکشد افسردگی را کاهش می‌دهد.

• استفاده از روش‌های مثبت‌نگری

فردی که درگیر اختلال افسردگی است، باید سعی کند تمرکز خود را بر روی ایده‌ها و افکار مثبت بگذارد. انجام تمرین تفکر مثبت، شکرگزاری روزانه، نوشتن در دفتر خاطرات و تماشای فیلم‌ها و کتاب‌های تا حد زیادی در بهبود روحیه فرد افسرده تاثیر دارد. تست‌های افسردگی کدامند؟ با اینکه بررسی علائم و نشانه‌ها راه تشخیص افسردگی است، اما روانپزشکان می‌‌توانند از تست‌های تشخیصی افسردگی هم برای ارزیابی وضعیت بیمار استفاده کنند. پزشک از بیمار می‌خواهد به سوالات پرسشنامه با دقت پاسخ دهد. اغلب سوالات این تست‌ها درباره این است که بیمار طی چند هفته یا چند ماه گذشته احساساتی نظیر افسردگی، سرخوردگی، ناامیدی را تجربه کرده است یا خیر. همچنین سوالاتی درباره نحوه انجام فعالیت‌های شغلی و ارتباطات فرد در پرسشنامه گنجانده شده تا پزشک بتواند ارزیابی دقیقی از وضعیت روحی و روانی فرد داشته باشد. مزیت استفاده از تست روانشناسی این است که با استفاده از این تست، شدت و نوع علائم به طور دقیق ارزیابی می‌شود. پرکاربردترین تست‌های افسردگی شامل موارد زیر است.

• تست افسردگی بک
• تست افسردگی هامیلتون
• تست افسردگی زون

جمع بندی

اختلال افسردگی از شایع‌ترین مشکلات روحی و روانی است که بدون محدودیت سنی و جنسی همه افراد را درگیر می‌کند. این اختلال با غم و اندوه همراه است و انگیزه و شوق فرد را برای انجام فعالیت‌های عادی و روزمره کاهش می‌دهد و باعث کاهش کیفیت زندگی می‌شود.  برای اینکه علائم شدید نشود و درمان سخت‌تر نشود، لازم است فردی که درگیر علائم افسردگی است، هر چه زودتر به روانپزشک مراجعه کند و تحت درمان قرار بگیرد. در این مطلب سعی کردیم اطلاعات کامل و دقیقی درباره علائم و نشانه‌های اختلال افسردگی در اختیار شما قرار دهیم و شما را با شیوه‌های تشخیص و درمان آن آشنا کنیم. امیدواریم این اطلاعات برای شما سودمند باشد.